- Woda pitna na całym świecie coraz częściej zawiera niebezpieczne zanieczyszczenia, w tym metale ciężkie, które mogą mieć toksyczne, mutagenne i kancerogenne działanie na organizmy żywe. W odpowiedzi na to wyzwanie zaprojektowałam innowacyjne, biodegradowalne filtry żelowe oparte na celulozie – naturalnym biopolimerze pozyskiwanym głównie z roślin - tłumaczy dr Szymkowiak. 

 

- Celuloza jest materiałem nie tylko powszechnie dostępnym i tanim, ale także przyjaznym dla środowiska i użytkownika. Unikalną formą celulozy pozyskiwanej z surowców roślinnych są tzw. nanokryształy celulozy. Dzięki swoim właściwościom fizykochemicznym stanowią one doskonałą bazę do tworzenia struktur żelowych, zdolnych do skutecznego wiązania i usuwania kationów metali zanieczyszczających wodę - podkreśla. 

- Celem mojego projektu jest opracowanie wydajnych, ekologicznych materiałów filtracyjnych, które po użyciu ulegną biodegradacji, minimalizując negatywny wpływ na środowisko. 

- Skąd pomysł na pracę z nanokryształami celulozy? Do badań nad materiałami opartymi na nanokryształach celulozy zainspirował mnie mój mentor – profesor Mark MacLachlan z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, z którym miałam przyjemność współpracować podczas stażu podoktorskiego zrealizowanego w ramach Programu NAWA im. M. Bekkera - wyjaśnia badaczka. 

 

Czytaj też: Nauka jest dla marzycieli